Snelheid, techniek en een lange adem. Daar draait het om bij onderwaterhockey. Het spel wordt gespeeld op de bodem van het zwembad door twee teams, met als doel zoveel mogelijk doelpunten te scoren. Een doelpunt wordt gemaakt door een puck in het doel van de tegenstander te manoeuvreren met gebruik van een stick in de hand. Het spel wordt in goede banen geleid door twee scheidsrechters te water en een hoofdscheidsrechter buiten het water. De basisuitrusting van de spelers bestaat uit masker, snorkel, vinnen, handschoen, stick, cap en gebitsbescherming.

Iedere speler draagt een snorkeluitrusting: vinnen, een duikmasker en een snorkel. Als je lucht op is, zul je naar de oppervlakte moeten om adem te halen. Het is dan ook belangrijk dat je op het juiste moment onderduikt om het spel van een teamgenoot over te nemen.

Uitrusting

Sticks zijn gemaakt van hout of kunststof. Veel spelers maken hun eigen sticks. Het kader van RBT ’98 beschikt over een aantal bekende stick-ontwerpers. Nieuwe modellen zijn dan ook beschikbaar voor de spelers.

De puck is een met kunststof ommantelde loden schijf ter grootte van een ijshockeypuck. De puck weegt zo’n 1200 gram. Met een goed schot kan een speler de puck 2-3 meter verplaatsen.

Een handschoen draag je aan je speelhand. Hij is vooral bedoeld om de vingers te beschermen tegen de scherpe tegelranden van de zwembadbodem.

Waterpolocaps worden gedragen om de spelers van elkaar te kunnen onderscheiden en ter bescherming van de oren.

Duikbril: maskers met een klein volume zijn het beste. Maar elke duikbril met 2 aparte glazen van getemperd glas voldoet. Zwembrilletjes zijn niet toegestaan.

Snorkel: gestroomlijnde modellen zijn het beste, maar ook de eenvoudige J-types voldoen.

Vinnen: stugge vinnen met een gesloten voetstuk voldoen.